رضا بهرام جدید | تمام آهنگ های رضا بهرام 1401 و 2022

دل به دریاها بزن

از عشق بگو زیبای من

به هر کجا روی کنار توام

جان جانانم تویی زیبا تویی رویا تویی

فکر عاقل کردنم هرگز نبود

من از این دیوانگی سر میروم

آنچه میبینم به غیر از عشق نیست

شک نکن دیوانه تر هم میشوم

کجایی که مانده ام با خودم

کجایی خانه خرابت شدم

رفتم از خاطرت مانده در خاطرم نگاه آخرت

چرا نگار من هوای عاشقی افتاده از سرم

از دریا نترسانم که من در قلب تو جان میدهم

دریا بشی زیبای من غرق نگاهت میشوم

مغرور نشو جانان من حالا که دل در دست توست

من که به تو رو میزنم تنها به شوق دیدن تو

تورا چون جان خود میدانمت تورا

چون سایه میپندارمت هر چه تو دوری من صبورم

مرا از غم جدا نمیکنی مرا یک دم صدا نمیکنی

من که گذشتم از غرورم قبل از تو من عاشق نبودم

من که آتش شده ام به که تو دریا داری

بی سبب نیست که در ساحل من جا داری

ماه کامل شده ای چشم حسودانت کور

آنچه خوبان همه دارند تو یکجا داری

لعنت به شب های بعد از تو به دردی

که ماند از تو به دادم نمیرسی

رفتی آواره شد خانه ماندم غریبانه لعنت به بی کسی

قلب من این چنین آسان نمی لرزید

عشقت اما به غم هایش نمی ارزید

دنیا را بردی همراهت به نابودی

دنیا غم شد مگر تو چند نفر بودی

من همانم که دل از دنیا بریدم

در پی چشمت شهر به شهر خانه به خانه شدم روانه

گل عشقم را چیدی دانه به دانه چه عاشقانه

آرام آرام آتش به دلم زدی بنشین

که خوش آمدی رویای من

در خوابم نمیبینی مثل مرا دیگر غرور

من اینجاست تنها نمیمانم راحت برو بگذر

آرامش دارم که طوفان را بغل کردم

همین دیوانگی را من ببین ضرب المثل کردم

عشق دیدی خانه ات خراب است

عشق هرچه گفته ای سراب است

این چه حق انتخاب است

که ندارم خبر از دلدار

شهزاده نامهربان

قلب مرا شکستی

تیر گذشته از کمان

دردانه که هستی

دلبر جانم بی اجازه

قلب ما بردی کجا بردی

ای عشق جانم هر نفس را

بی هوا بردی کجا بردی

من در خطرم بی عشق

بی بال و پرم بی عشق

بی عشق جهان یعنی

یک چرخش بی معنی

هم مسیر من

حال زندگی رو به راه نیست

هم مسیر من

حق ما دوتا درد و آه نیست

زیبای من تنها تویی

صبر و قرار من همه دار و ندار من

نخواهی بگذری از این دل آزرده من

بی تو که لبخندی دگر با من نمیماند

نگار دردت نبینم نگار و مه جبینم

نگار جون دلم محرم بشی دستت بگیرم

این یار دل نداره همش سر به سرم میذاره

با اون ناز و اداهاش صدای پاهاش چی بر سرم میاره

پر پر کردم گل باغ غرورم را تا

در دستان تو باشد دل تنها

چنان کشتی دل غرق نگاهت شد

که رفت از یاد من غمهای این دنیا

آخر یک نفر خسته و تنها ماند

آخر بغض من پیش دلت جا ماند

بی تو آدم سابق نشدم من

دگر عاشق نشدم بردی هوای مرا

این گل مال منه

دس به شاخه هاش نزنید

این گل مال منه

از گلبرگاش دل بکنید

طرح چشمان تو و جان تو

آن لب خندان تو ایمان مرا برد

ایمان مرا برد یک بی خبر از راه

رسید جانم مرا برد

آتشی در سینه دارم

جاودانی جاودانی

عمر من مرگیست نامش

زندگانی

عاشقم گناه من چه بود که عاشقم؟

بی هوا خدا چرا شکسته قایقم؟

ای ماه من از قلب شب نرو

رسیده جان من به لب نرو

شهر خالی جاده خالی کوچه خالی خانه خالی

جام خالی سفره خالی ساغر و پیمانه خالی

کوچ کردن دسته دسته آشنایانم ولی باز

باغ خالی باغچه خالی شاخه خالی لانه خالی

دگر بعد تو عاشقی ممنوع

زندگی ممنوع دیوانگی ممنوع است

دگر بعد تو حال خوش ممنوع

فال خوش ممنوع دلدادگی ممنوع است